Adviesraad arbeidsmigratie: Voor grip op migratie moet kabinet focussen op arbeidsmigratie
De Adviesraad Migratie raadt het kabinet af gebruik te maken van een streefgetal om van tevoren te bedenken hoeveel asielzoekers we per jaar in Nederland willen ontvangen. Dat schrijft de raad in een nieuw advies. Jaarlijks vaststellen hoeveel arbeidsmigranten je wil hebben, kan volgens de adviesraad wel nuttig zijn.
Een streefcijfer voor migratie is geen hard quotum dat niet overschreden mag worden. Het is een getal om richting te geven aan het migratiebeleid. Het dwingt de politiek na te denken over hoeveel migranten je als land wil ontvangen. Wat betekent de komst van migranten bijvoorbeeld voor de zorg, huisvesting en de sociale cohesie in Nederland?
Het vorige kabinet vroeg de Adviesraad Migratie uit te zoeken of streefgetallen zouden kunnen helpen in het Nederlands beleid. In het coalitieakkoord benadrukte het huidige kabinet dat het advies van de raad zwaar zal wegen bij het maken van nieuw beleid.
Als voorwaarde voor het effectief werken met streefcijfers is het van belang dat de overheid ook echt invloed kan uitoefenen op het aantal migranten dat naar Nederland komt. De adviesraad maakt een onderscheid tussen asiel- en arbeidsmigratie. Bij asielmigratie is die invloed maar beperkt.
Voor asielmigratie wegen de voordelen van streefcijfers daarom niet op tegen de risico’s, schrijft de adviesraad. Omdat asielmigratie sterk afhangt van de situatie in de rest van de wereld, is het erg lastig een getal te bepalen.
Arbeidsmigratie
Voor arbeidsmigratie ziet de adviesraad wel het nut van streefcijfers. Volgens Kremer is het beleid op het gebied van arbeidsmigratie nu vooral gericht op wat de economie ten goede komt. “Terwijl de overheid wel meerdere mogelijkheden heeft om invloed uit te oefenen.” Als het doel is om het totaal aantal migranten terug te brengen, zo schrijft de raad, kan de regering zich beter richten op arbeidsmigratie dan op asielmigratie. Arbeidsmigranten maken een groter deel (24 procent) uit van het totaal aantal migranten dan asielmigranten (12 procent).
Dit artikel verscheen eerder via Nieuwsuur. Lees het volledige artikel via de website van Nieuwsuur of bekijk hier direct het volledige adviesrapport.
Bron: Nieuwsuur, 22 december 2022.
Steeds meer arbeidsmigranten op straat: ‘De opvang moet humaner’
Er belanden steeds meer arbeidsmigranten uit Midden- en Oost-Europa op straat. Uit cijfers van Stichting Barka, een hulporganisatie voor dakloze EU-arbeidsmigranten, bleek vorig jaar dat er zo’n 2.500 tot 3.000 arbeidsmigranten uit de elf laatst toegetreden lidstaten van de Europese Unie in Nederland op straat waren beland. Het ging vooral om mannen uit Polen en Roemenië.
Stichting Barka stelt dat de groep het afgelopen jaar sterk is gegroeid en denkt dat het inmiddels om mogelijk tot wel 5000 mensen gaat. De hulporganisatie ziet in sommige steden een toename van 30 tot 50% in het afgelopen jaar.
Het Leger des Heils en het Rode Kruis hebben geen cijfers maar “herkennen het beeld” dat het aandeel Midden- en Oost-Europese daklozen toeneemt. Over het totale aantal dak- en thuislozen zei het Leger des Heils vorige maand al dat het er bijna 25 procent meer zijn dan vorig jaar.
Oververtegenwoordiging
Arbeidsmigranten zijn oververtegenwoordigd onder daklozen. In Rotterdam en Den Haag gaat het om ongeveer 50% van de mensen die zich melden voor de winteropvang. Terwijl het totale aantal arbeidsmigranten (ongeveer 550.000 mensen) ongeveer 6% van de beroepsbevolking is. Oost-Europeanen hebben een grotere kans om op straat terecht te komen doordat hun woning vaak gekoppeld is aan hun werk, ze minder vaak recht hebben op sociale bijstand en ze geen sociaal vangnet hebben in Nederland.
Dit artikel verscheen eerder via NOS. Lees het volledige artikel via de website van NOS.
Bron: NOS.nl, 23 december 2022.
Onderzoek arbeidsmigrantenpanel: Aanpak van arbeidsrechtelijke problemen
Er wordt in Nederland nog altijd vooral gesproken óver arbeidsmigranten, maar nauwelijks mét arbeidsmigranten. Daarom wil Het Kenniscentrum Arbeidsmigranten via het onderzoekspanel Share My Voice de stem van de arbeidsmigrant zélf laten horen. Er worden periodiek korte onderzoeken uitgevoerd onder arbeidsmigranten. Recent werd het vierde onderzoek uitgevoerd, dit keer gericht op hun toegang tot en gebruik van arbeidsrecht.
Panelonderzoek effectuering arbeidsrecht
In hoeverre hebben werknemers bij arbeidsconflicten toegang tot (arbeids)recht en in welke mate komen arbeidsrechtelijke problemen voor bij diverse groepen werkenden, waaronder arbeidsmigranten. Die vraag stond centraal in een groter enquêteonderzoek dat is uitgevoerd door I&O Research en Centerdata, in opdracht van het Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid. Dit onderzoek ging over de omvang en de aard van de effectuering van arbeidsrecht onder de Nederlandse beroepsbevolking. Om een volledig beeld van het onderwerp te krijgen, is de vragenlijst ingezet onder werkende Nederlanders én onder in Nederland werkzame arbeidsmigranten die staan ingeschreven in het panel Share my voice.
Aan dit onderzoek namen bijna 200 arbeidsmigranten deel vanuit het panel. Uit het onderzoek blijkt onder meer dat van deze groep arbeidsmigranten in totaal 63% arbeidsrechtelijke conflicten heeft meegemaakt (ter vergelijking, onder Nederlandse werkenden lag dit op 35%). De meest voorkomende problemen in de afgelopen 5 jaar houden verband met loon, werktijden, ongewenste gedrag en het arbeidscontract.
Klik hier om alle resultaten te lezen in het volledige onderzoeksrapport.
Onderzoekspanel gericht op onafhankelijk onderzoek
Share My Voice wordt uitgevoerd in opdracht van Het Kenniscentrum Arbeidsmigranten: een onafhankelijke stichting gericht op het ontwikkelen en verzamelen van kennis over arbeidsmigranten. Er worden allerlei onderzoeken uitgevoerd onder arbeidsmigranten, bijvoorbeeld over werkomstandigheden, huisvesting, integratie, ambities en toekomstperspectief. Hiermee willen wij burgers, bedrijven, overheden en andere partijen beter informeren over arbeidsmigranten. Dat geeft hen meer kennis, waardoor zij arbeidsmigranten beter kunnen binden, boeien en behouden en betere beslissingen kunnen nemen. Denk bijvoorbeeld aan andere, goedkopere vormen van huisvesting, meer ontwikkelmogelijkheden op het werk en een betere beeldvorming onder Nederlanders.
