De vraaguitval die samenhangt met de coronapandemie heeft de behoefte aan laagbetaalde en/of laaggekwalificeerde arbeidskrachten in de Nederlandse bouw, landbouw, logistiek en industrie verkleind, maar zeker niet weggenomen. Uitzendbureaus die gespecialiseerd zijn in het bemiddelen van Oost-Europese arbeidsmigranten kijken alweer vooruit naar een toenemende vraag naar tijdelijk personeel als de conjunctuur herstelt. Ook zoeken ze naar nieuwe manieren om opdrachtgevers in bedrijfstakken met structurele arbeidstekorten aan arbeidskrachten te helpen.

Dat blijkt uit een analyse van ABN-AMRO naar de toekomst van arbeidsmigratie op de Nederlandse arbeidsmarkt in relatie tot de uitzendbranche.
Bekijk hier de volledige analyse van ABN-AMRO, of lees hieronder verder.

Het toepassen van A1-verloning is een van die mogelijkheden. Nederlandse uitzendbureaus onderzoeken hoe ze actief kunnen worden in deze A1-verloning, zo blijkt uit gesprekken die ABN AMRO heeft gevoerd. A1-verloning opent ook de deur naar instroom van tijdelijke arbeidskrachten uit landen buiten de Europese Economische Ruimte; zogeheten derdelanders als Oekraïners, Turken, Georgiërs, Oezbeken en Filippino’s. A1-verloning is wettelijk toegestaan, maar binnen de uitzendbranche niet onomstreden. De Nederlandse koepel van uitzend- en detacheringsorganisaties ABU, die met 550 aangesloten uitzendondernemingen naar eigen zeggen 65 procent van de markt omvat, is tegen het gebruik van A1-verloning, omdat dit oneerlijke concurrentie zou veroorzaken.

Corona en arbeidstekorten
De economische crisis die als gevolg van het coronavirus is ontstaan, heeft tot een stevige groei van het aantal werklozen geleid. Volgens de jongste cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) (juni 2020) is 4,3 procent van de Nederlandse beroepsbevolking momenteel werkloos. ABN AMRO verwacht dat de werkloosheid verder zal oplopen tot 7,0 procent in 2021. Desalniettemin zijn er ook nu nog veel bedrijven waar een knellend tekort aan personeel is. Uit de arbeidsmarktindicator van ABN AMRO blijkt bijvoorbeeld dat eind juli 22 procent van de vacatures in de agrarische sector onvervulbaar was. In februari van dit jaar, dus voor de uitbraak van de coronacrisis, was dit 27 procent. De afname is dus beperkt.

Uit de conjunctuurenquête van onder meer het CBS en MKB Nederland over het tweede kwartaal van 2020, die medio mei werd gepubliceerd, blijkt dat het tekort aan de factor arbeid in de meeste sectoren – behalve de landbouw – behoorlijk is afgenomen. Maar bekijken we de cijfers in de onderliggende branches, dan blijken er toch nog altijd veel bedrijfstakken te zijn waar een aanzienlijk percentage van de ondernemers een tekort aan personeel als belemmering ervaart. Hier is sprake van structurele schaarste aan mensen.

Relatief minder Polen, meer Roemenen
De uitzendbedrijven die wij de afgelopen maanden hebben gesproken, hebben de voorgaande jaren het aandeel Polen in het bestand aan uitgezonden personeel zien dalen en het aandeel Roemenen en Bulgaren zien toenemen. De belangrijkste reden hiervoor is volgens de bevraagde uitzenders de gunstige ontwikkeling van de Poolse economie. De loonkloof tussen Nederland en Polen is kleiner dan die tussen Nederland en Roemenië en Nederland en Bulgarije.

Huisvesting belangrijke secundaire arbeidsvoorwaarde
In de slag om de internationale arbeidsmigrant proberen Nederlandse uitzendorganisaties zich te onderscheiden door relatief goede werk- en woonomstandigheden aan te bieden. De uitzendbranche ziet de schaarste aan woonruimte als een belangrijk probleem. Gezien de algemeen heersende woningnood kunnen zij dit niet in hun eentje oplossen.

Je zal maar net je hele hebben en houden hebben verhuisd naar een ander land, voor een mooie nieuwe baan. Een huis gezocht, wellicht een school voor je kinderen en meer van dat soort regeldingen: alles staat klaar voor een carrière in Nederland. En dan wordt je proeftijd niet verlengd.

Dit artikel verscheen eerder via RTL Nieuws.
Bekijk hier het originele artikel, of lees hieronder verder.

Dat zegt Robin Pascoe, hoofdredacteur van DutchNews.nl, een website met Engelstalig nieuws over Nederland. Zij kent de community goed.

Diverse groep
“Voorheen werd je uitgezonden door het bedrijf waar je werkte. Nu komen veel mensen gewoon uit zichzelf naar Nederland en zoeken hier dan naar werk. Het is een hele diverse groep”, zegt zij.
De laatste jaren groeide het aantal internationale kenniswerkers in ons land gestaag, blijkt uit cijfers van het CBS. Van zo’n 220.000 in 2003/2005 naar 380.000 in 2016/2018. Het merendeel wortelt in Europa. Een vijfde van hen werkt als zelfstandige.

Diverse groep werkenden
Nederland telde in de periode 2016 tot 2018 gemiddeld zo’n 380.000 kenniswerkers uit het buitenland, ook wel ‘expats’ genoemd. Ze gingen vooral in de grote steden wonen, dichtbij grote internationale bedrijven in ons land, of bij kleine innovatieve start-ups.

Huurprijzen dalen in Randstad
In de Randstad merken ze dan ook als eerste dat expats niet meer komen. De huurprijzen daar zijn voor het eerst in jaren gedaald, becijferde huurplatform Pararius deze week. Een van de voornaamste redenen: de teruggelopen interesse onder expats.
De laatste jaren werden expats juist genoemd als ‘prijsopdrijver’. Volgens Pascoe niet vanwege hun riante salarissen, maar omdat ze geen alternatief hadden op het gebied van huisvesting. “Als je geen netwerk hebt in Nederland weet je niet wat normaal is. Dan denk je dat het gebruikelijk is om zulke hoge huren te betalen”, legt ze uit.

Reisbeperkingen en onzekerheid
‘Nieuwe’ expats zijn er de laatste maanden even niet, vanwege de reisbeperkingen door het coronavirus en de onzekerheid over de economie. Maar werknemers uit het buitenland die al in Nederland waren zijn over het algemeen gewoon hier gebleven, volgens Robin Pascoe.
“Expats zijn hier beter ingeburgerd dan mensen denken”, zegt ze tegen RTL Z. “Als je hier je baan hebt, waarom zou je dan teruggaan?”
Dat beaamt Linda van den Berg. Zij werkt als business unit manager voor Holland Employment Experts, een bedrijf dat onder meer gespecialiseerd is in de bemiddeling tussen werkgevers en kenniswerkers uit het buitenland. “In veel gevallen hebben zij banen die moeilijk te vervullen zijn, dus werkgevers willen hen graag behouden. Ook als er afscheid genomen moet worden van mensen, merken we dat deze groep gespaard wordt”, laat ze desgevraagd weten.

Bekijk hier het originele artikel via RTL Nieuws.

Het aantal inwoners van Nederland met een migratieachtergrond zal tot 2050 zeer waarschijnlijk toenemen. Afhankelijk van hoe de migratie naar Nederland zich in de toekomst ontwikkelt, groeit hun aantal van 4,2 miljoen inwoners met een migratieachtergrond in 2020 naar tussen de 5,3 en 8,4 miljoen in 2050. De groep zal anders samengesteld zijn dan nu het geval is. Dit blijkt uit het onderzoek ‘Verkenning Bevolking 2050’, dat het NIDI en het CBS in opdracht van het ministerie van SZW hebben uitgevoerd.

Dit artikel verscheen eerder via CBS.
Bekijk hier het originele artikel, of lees hieronder verder.

De Tweede Kamer heeft bij de Algemene Politieke Beschouwingen van 2018 aan de regering gevraagd om de gevolgen van veranderingen in de omvang en samenstelling van de bevolking halverwege deze eeuw in kaart te brengen. Namens negen ministeries heeft het ministerie van SZW aan het NIDI gevraagd dit onderzoek te coördineren. In dit onderzoek hebben het NIDI en het CBS zeven toekomstige bevolkingsvarianten opgezet, elk uitgaand van een andere ontwikkeling voor de geboortecijfers, levensverwachting en internationale migratie. De toekomstvarianten vormen een aanvulling op de bestaande bevolkingsprognoses van het CBS.

Groei aantal Nederlanders met migratieachtergrond met 1 tot 4 miljoen
Begin 2020 telde Nederland 17,4 miljoen inwoners, waarvan ruim vier miljoen (24 procent) mensen met een migratieachtergrond. Dit zijn inwoners waarvan ten minste één ouder buiten Nederland is geboren. Bij een relatief lage instroom (per saldo gemiddeld 16 duizend per jaar vanaf 2019) zou deze groep kunnen toenemen tot ruim 5 miljoen, bij een hoge instroom (per saldo 93 duizend migranten per jaar er bij) tot ruim 8 miljoen personen.

Aandeel Nederlanders met migratieachtergrond groeit naar 30 tot 40 procent
In de zeven toekomstbeelden die in het onderzoek zijn doorgerekend varieert het inwonertal in 2050 tussen de 17,1 en 21,6 miljoen. Het aantal inwoners met een Nederlandse achtergrond in 2050 komt tussen de 11,2 miljoen en 13,4 miljoen uit, afhankelijk van hoe vooral het geboortecijfer en de levensverwachting zich zullen ontwikkelen. Begin 2020 waren er 13,2 inwoners met een Nederlandse achtergrond.
Het aandeel inwoners met een migratieachtergrond stijgt van 24 procent in 2020 naar 30 procent in 2050 in het geval van lage migratie, en naar 40 procent in het geval van hoge migratie.

Verandering samenstelling groep Nederlanders met een migratieachtergrond
Omdat de landen waaruit Nederland immigranten ontvangt zijn veranderd, zal de diversiteit naar migratieachtergrond toenemen. Op dit moment heeft 60 procent van de inwoners met een migratieachtergrond wortels in de westelijke EU-lidstaten of in de klassieke migratielanden (Indonesië, Suriname, de voormalige Nederlandse Antillen, Turkije en Marokko).

Door de uitbreiding van de EU, de toegenomen instroom van arbeid- en studiemigranten uit onder meer Latijns-Amerika en Azië en de hogere instroom van asielmigranten uit het Midden-Oosten en Afrika, is dat aan het veranderen. In 2050 zal naar verwachting minder dan de helft van de bevolking met een migratieachtergrond nog wortels in de EU-lidstaten hebben of tot één van de klassieke migrantengroepen behoren. Hun aandeel daalt tot tegen de 40 procent in de toekomstvarianten waarin het migratiesaldo hoog is, en tot krap 50 procent in de variant met de minste migratie.

Zowel eerste als tweede generatie Nederlanders met migratieachtergrond groeit
Het aantal in het buitenland geboren inwoners met een migratieachtergrond (de zogenoemde eerste generatie) groeit in de verschillende varianten van 2,3 miljoen in 2020 naar 3,1 tot 4,9 miljoen over dertig jaar. Het aantal in Nederland geboren inwoners met een migratieachtergrond (de tweede generatie) groeit van 2,0 miljoen in 2020 naar 2,7 tot 3,5 miljoen.