Meerdere gemeenten weren kamerhurende arbeidsmigranten. Discriminatie, betoogt Carel de Knegt in een rechtszaak tegen de gemeente Molenlanden.

Een maximum aantal Polen of Roemenen per straat, mag dat? Die vraag is dinsdag de inzet van een rechtszaak. Woningdelende arbeidsmigranten mogen hoogstens 5 procent van de huizen in een straat huren, volgens nieuwe regels van de gemeente Molenlanden, ten noorden van Dordrecht. De kleine gemeente introduceert geen algeheel verbod op boventallige buitenlanders, maar beperkt de mogelijkheden voor verkamering. Per woning mag voortaan slechts één huishouden wonen. Wie toch een huis wil delen, moet voldoen aan een aantal voorwaarden. Een van die voorwaarden is het quotum voor arbeidsmigranten per straat.

Discriminatie, volgens Carel de Knegt. Molenlanden belemmert het Europees geregelde vrije verkeer van personen, zegt de oud-ondernemer en kleine verhuurder. “De gemeente doet alsof het Europees recht niet bestaat.” De jurist financierde de aankoop van een eengezinswoning in Wijngaarden door zijn dochter Belle. Omdat zij niet meteen terug wilde naar haar geboortedorp, belde hij een uitzendbureau. “Die waren er heel blij mee.”